Aikijutsu is een stijl die zijn oorsprong vindt in het Daito-Ryu Aiki-Jujutsu van Soke Sokaku Takeda en het Yoseikan Aiki Jujutsu van Soke Minoru Mochizuki.
Hiernaast bevat het ook elementen uit andere budo sporten. Bijvoorbeeld Judo, Shotokan karate, Aikido, Aikibudo, Yoseikan budo en Daito-Ryu Aikibudo. Ook bevat het elementen van diverse wapenvormen zoals Ken-jutsu, jo-jutsu en het tanto-jutsu.
Het Aikijutsu maakt gebruik van van worpen en klemmen die afkomstig zijn uit oude ju-jutsu stijlen. Ook wordt gebruik gemaakt van worpen en technieken uit het Ken-Jutsu. Net als andere stijlen legt Aikijutsu grote nadruk op de dynamiek van de beweging. Meegaan in de beweging en niet het gebruik van kracht zorgen ook hier voor het gewenste resultaat.*
Aikijutsu maakt gebruik van diverse vloeiende en cirkelvormige bewegingen. Deze bewegingen komen voort uit de diverse zwaardtechnieken. Naast het trainen in ongewapende technieken wordt er ook getraind met wapens. Dit zijn de bokken (houten oefenzwaard), de tanto (houten oefenmes) en de jo (staf van hout)
Het begrijpen en onderkennen van het belang van relatieve kracht is iets wat als eerste aangeleerd wordt bij Aikijutsu. Het gaat hierbij niet om hoe groot de fysieke kracht van een persoon is, maar in welke mate men gebruik maakt van de aanwezige kracht. Dit is voor velen waarschijnlijk een rare manier van denken maar zonder dit te begrijpen is het leren en toepassen van Aikijutsu onmogelijk.
Het eindresultaat bij Aiki-jutsu kan zijn dat iemand wordt gegooid of in een klem zit maar dit is niet het doel van Aiki-jutsu op zich. Het doel is altijd het zo efficiënt mogelijk gebruik maken van de aanwezige krachten. Dus die van zowel de verdediger zelf als daarnaast die van de aanvaller (tegen zichzelf).
*Met dank aan Fred Okkerse voor deze informatie